Skomplikowane historie, barwne postaci, charakterystyczne atrybuty. Dlaczego mitologia była tak ważna w czasach starożytnych? Przede wszystkim porządkowała ludziom obraz świata. Historie były pełne mądrości, a przepełnione metaforami, alegoriami i różnymi uniwersalnymi przesłaniami, które czasami były tajemnicze to odsłaniały głębokie prawdy o życiu człowieka. Z jakich jeszcze powodów tak często po nie sięgano w późniejszych epokach? Między innymi dlatego, że w tym kontekście dopuszczano nagość modeli… Mitologia stała się więc sposobem na malowanie aktu i pokazywanie piękna ludzkiego ciała.
Artyści sięgający po mitologię, najczęściej wybierają tą grecką i rzymską. Tematyka mitologiczna ukształtowała się już w okresie antycznym i była naturalnym powszechnym tematem dzieł. Grecy i Rzymianie stworzyli wiele dzieł plastycznych z wyobrażeniem swych bogów i scen mitologicznych. Do dziś zachowały się rzeźby lub ich kopie z późniejszych okresów oraz naczynia ceramiczne zdobione scenami mitologicznymi. W czasach średniowiecznych bóstwa i bohaterów antycznych traktowano jako symbole sił kosmosu i przyrody lub jako przykłady moralne. Do mitologii najchętniej sięgał RENESANS i BAROK.
W malarstwie XVI–XVIII w. mitologia przybierała różne znaczenia: wyrażała nostalgiczną wizję świata idealnego i utraconej jedności człowieka z naturą (Arkadia), stała się instrumentem propagandy politycznej (gloryfikacja władzy monarszej), ilustrowała treści filozoficzne, etyczne i estetyczne lub wyrażała fascynację erotyczną zmysłowością.
W sztuce doby klasycyzmu tematy mitologiczne znów wróciły, ale ujmowane były z retorycznym patosem i wyrażały nową filozofię i moralność epoki Oświecenia. W XIX w. szczególnie często występowały w sztuce akademizmu. W sztuce XX wieku i współczesnej motywy powracają najczęściej w kontekście symbolicznym.
Do matury powinniście również powtórzyć sobie postaci mitologiczne + ich atrybuty!
>>> Klikając w obraz zobaczysz jego tytuł, autora i dane techniczne <<<
Autorka wyboru dzieł: maturzystka hs – Natalia Głowacka