Bunt jest wyrazem niezgody na rzeczywistość. Bunt jest „językiem niewysłuchanych”. Wpisany w naszą naturę nie odnosi się jedynie do wieku dorastania. Buntujemy się z potrzeby udoskonalenia siebie i świata wokół nas. Motyw buntu od dawna interesował artystów – był i wciąż pozostaje dla nich wyzwaniem: wszak za buntem stoją zwykle bardzo silne, długo nawarstwiające się emocje i wyzwaniem jest umiejętne opisanie, a później przedstawienie następstw ich ostatecznego wybuchu, wśród których częstym jest dopadające buntownika poczucie wyobcowania. W końcu zazwyczaj sprzeciwiamy się czemuś powszechnie przyjętemu i siłą rzeczy jesteśmy w tym osamotnieni.
Bunt był częstym tematem w epoce romantyzmu (kierującej się emocjami, i emocjonalnie reagującej na wydarzenia polityczne i społeczne), obecny jest w sztuce XX wieku oraz sztuce współczesnej.
>>> Klikając w obraz zobaczysz jego tytuł, autora i dane techniczne <<<
Autorka opracowania: Natasza Bułka – maturzystka hs
